Mavi ile tanışalı 10 buçuk ay oldu. Kızıma öyle bir ask besliyorum ki bundan ötesi olamaz diyorum. Fakat kızım her geçen gün bundan ötesi olabilirmişi kanıtlıyor bana.

Tabii ki zor tarafları var anneliğin ama güzelliklerini düşününce devede kulak dahi değil zorluğu. Hamileyken bana hep hamileliğinin kıymetini bil doğunca çok zor uykusuz zamanlar seni bekliyor dediler. Mavi doğdu benim içimde kelebekler uçmaya başladı. İlk 6 aydayken bu zamanların kıymetini bil ek gıda sureci çok zorlu yandın dediler. Mavi ek gıdaya başladı, benim karnim doyuyor mutluluktan.

Şimdi de diyorlar ki bu günlerinin kıymetini bil yürümeye bir baslasın o zaman bittin. Oysa ki ben şimdiden heyecanla bekliyorum el ele beraber yürüyeceğimiz günleri. Bu hep devam edecek sanırım 2 yaş sendromu bittin sen, kreş hayati bittin sen, okula başladı
bittin senler.

Bitmiyorum iste ben her geçen gün daha da artıyorum oysa ki.

KARAR BİZİM, güzelliklerini görelim hep, güzellikleri ile büyüyelim beraber…